yine beşiktaş'lıyız. ama artık eskisi kadar gururla hakkı ve şeref beylerden bahsedemeyeceğiz. eski coşkumuzla trübünde boğazımızdan kan kokusu duymayacağız. diğerlerinden farklıyız tribine girmeyeceğiz.
tamam, masumiyet karinesi falan. amına koyayım ayrıca masumiyet karinesinin. bizi biz yapan en değerli şey elimizden gitmiş. şaibe bile bizim kalbimize saplanan bir hançerdir. o kupayı da iade etmezseniz siktirin gidin.. çıkıp "bizi eziyorlar herkes bize karşı, hükümetin oyunu, bikbikbik" demeyiz ama. çünkü baştan böcek olmayı kabullenmedik biz.
sen kupayı almışsın, almamışsın.. ligde kalmışsın kalmamışsın... avrupada kupa almışsın almamışsın... sikimde değil açıkçası, bu utançla taraftarının gönlünde küme düştün sen.
ayrıca,
sormazlar mı adama, şikeyi sen de yapıyorun da neden 13 şampiyonluğun var? ulan bari şikeyi becerebileydiniz be... endüstriyellik böyle oluyormuş demek ki. tıpkı sanat adına göz sevişicisi olan çıplak vücutlar gibi, globalizm adına çıktığı kabuğa küfreden zıpzıp beyinliler gibi, kapitalizm adına kırk yıllık kankası bakkala veresiye yazdırıp, parayı bulunca avm'lerde cirit atanlar gibi... kirli ama gerekli!
bugün çocukluk aşkımın ölüm günüdür. futbolu da sikeyim, başarısını da. beşiktaş hayattı, hayat da beşiktaş.
