--spoiler--
öncelikle söylemeliyim ki harry potter'la büyüyen, her kitabını defalarca okumuş biri olarak son film beni umduğumun binde biri kadar tatmin etmedi. david yates'in yönettiği ilk film olan harry potter ve zümrüdüanka yoldaşlığı'ndan beri david yates'in bu işi hakkıyla beceremediğini düşünüyorum. harry potter kitaplarının hepsi kurgusu, içeriği ve diyaloglarıyla birbirinden güzel ve özeldir, hiçbir kitaptaki hikayenin sonradan yapılan eklemelere ihtiyacı yok. snape'in ölüm sahnesine bile saçma sapan eklemeler yaparak mahvetmişler. snape'in son sözü "bana bak" olmalıydı, o şekilde mükemmel ve duygusaldı zaten. en azından ilk 4 filmde bir kitaplara sadık kalma çabası vardı, son 4 filmdir bunun zerresi bile yok maalesef.
aklıma takılan bir diğer konu da şu: harry 4. filmden beri düşünseli'nde çeşitli maceralar yaşadı. ilk kez düşünseli'ni kullandığında olayın içine düşmüştü, oradakiler onun varlığının farkında değildi ama harry de sahneye katılıyordu. ne hikmetse düşünseli kendi kendine biçim değiştirdi, oradan buradan anılar uçuşuyor, hiçbir şey tam değil, bir cümle söyleniyor hop anı değişiyor. snape'in yaşadıklarını oysa ne kadar iyi anlatıyordu o anılar kısmı. ama üstünkörü geçilmiş. ginny her bulduğu fırsatta harry'nin dudaklarına yapışıyor, halbuki ne kadar farklıydı o sahneler. tamam efektler müthiş, her taraftan ışıklar fırlıyor vesaire... ama nerede harry potter ruhu? son 4 filmdir bunu göremedim ve en azından son filmi güzel ve özel olarak hatırlamak isterdim. ama olmadı maalesef.
--spoiler--
