koca bir neslin yanlış yetiştirilmesi sonucu ortaya çıkan durum. Bizlerin -özellikle 80 kuşağı- yönlendirilememesinden oldu hep bunlar.
Anneler-babalar hep şöyle dediler;
canını sıkmana değmez,
sen istemiyorsan konu kapanmıştır,
yapmak istemiyorsan yapma,
en değerlisi benim evladım,
ay benim oğlum/kızım küçük,
ay benim çocuğum şahane vs.vs.vs
şimdi ne alaka demeyin, gerçekten çok alakası var. sorumluluk verilmiyor. birşeye direk hayır diyoruz sırf canımız istemiyor diye ne arkadaşlıklarımızın ne de güya aşık olduğumuz kişilerin hatırlarını yok sayıyoruz. kızıda erkeği de yapıyor bunu. en ufak bir hata da yok oluyor herşey. en ufak bir hissin adı aşk, en ufak bir yanlış davranışın adı hata.
eskiden böyle değilmiş. annemin zamanında yaşasaydım keşke diyorum cidden. o zamanlar insanlar cidden değer verirlermiş birbirlerine. iyiyi-kötüyü ayırtederlermiş. iyisini de kötü gibi harcamazlarmış.
O zamanlar aşk diye birşey varmış ve son tüketim tarihi de bizimle beraber geçmiş.