daha doğrusu kettle ile su ısıtıp banyo yapmaya çalışmak, çabalamak.. "acaba su yetecek mi?" endişesiyle yaptığın banyodan bir şey anlamamaya sebebiyet verir.
bugün yine hergünki gibi spora gidiyorduk arkadaşla.. ** yolda ilerlerken havaların sıcaklığından, güneşten, terlemekten bahsediyorduk. ve ardından doğal olarak konu banyo yapmaya geldi. dahaca birbirimizi yeteri kadar tanımadığımız için; bir cümleden sonrası büyük bir sessizlik oluyordu. ben de lafı yürütmeye çaba gösteriyordum:
- ya susak gibi terliyoruz, tabi hergün bi duşa girmek şart..
+ susak?
- ne bileyim su kabağına deniyor da ne alaka ben de şuan anlamış değilim..
+ hmm.. benim için zor oluyor her gün banyo yapmak. yapıyorum tabii ama kettle ile su ısıtıp banyo yapmak zor geliyor
- ne? kettle la mı? o niye? *
+ ya bizim şofben borusu sürekli yıpranıp duruyor. kaç kez değiştirdik yine delindi. işkence çekiyoruz..
- pardon ama bi kettle su nası yetiyo? yani tabi soğuk su da koyuyorsun ama yine yetmez. (içses empatisi: olum saçımı yıkasam kıçım kalır. kıçımı yıkasam saçım..)
+ üç kez ısıtıyoruz. zar zor yetiyor işte..
- ilginç yani yirmibi...( -rinci yüzyılda.. diye devam edecekken lafı değiştirmeye kalkarım. çünkü bir beyin çarpışması yaşamaktayımdır.. içimden hızlı bi şekilde şunları düşünüp lafı toparlamaya çalışmam lazımdır: "kettle 21. yüzyılda bulunmuş. yani o yönden bi sıkıntı yok ama diğer taraftan şofben kettle dan daha önce bulunmuş. yani kettle daha modern(!) mi oluyor? yok yok yanlış yerden gittim bu şekilde toparlayamiycaz. en iyisi toptan mevzuyu değiştirmek")
- ilginç yani yirmibi..yirmibi.. yirmibir yaşında böyle kovadaki suyla banyo yapmak. hani çocukken annemiz bizi yıkardı falan öyle di mi yani değişik bi şey olmalı (içses yine karışır: ne diyorum ben off)
+ hıı..
