yirminci yüzyıl vahşetinin son perdesidir. insanlığın bu en kanlı yüz yılının son oyunudur. tanrı, eğer varsa, keşke yirminci yüzyılı hiç yaratmasaydı dedirtir.
sırplardan değil, savaştan nefret ediyorum. şartlar olsa belki bosnalılar onları öldürürdü bilmiyorum. ama boşnaklar* öldü, dünya izledi. müslüman ülkeler kendi aralarındaki çekişmelerden dolayı müdahalede geç kaldılar. dünyanın geri kalanı ise soğuk savaş sonrası siyasetin ilk denemesini izliyorlardı. ve ölen bir halk kimsenin umrunda olmadı.
o gün srebrenitza'da ölen bosna değil, insanlıktı. siyasete kurban verdiğimiz insanlığımızdı ölen. ki ben o sıralar bebek sayılabilecek bir yaşta olmama rağmen, çiçekli montu olan bir erkek çocuğunu televizyonda gördüğümü hatırlıyorum. o zamanlar mozaiklemiyorlardı herhalde. bütün gece ağlamıştım.
*önce sırplar yazmışım buraya. lord nubunagaaya uyardığı için teşekkürler, nasıl bir el sürçmesi ise diyeceğimin tam tersini demişim.
