Yazılacak her şeyin yazılmış, söylenecek sözlerin tükenmiş olduğu katliamdir. Aliya izzetbegoviç ve bosnalı kardeşlerimizin "istanbul'un müdafası bosna'dan başlar!" sözünü ispatlarcasına canlarını vererek topraklarından yine de vazgeçmedikleri, silahsız zavallı sivillerin kadın, yaşlı ve çocuk demeden, ayırmadan insanlıktan çıkmış hayvanlarca öldürülmelerine bütün dünyanın bilerek ve isteyerek şahit olduğu soykırım. sade ve sadece bir şehirde nufüs bakımından baskın hale gelebilmek adına hem de! Bizler ki, kimimiz anadolu'da, kimimiz trakya'da, kimimiz bulgaristan'da, kimimiz bosna'da yaşayan kardeşleriz. Emin olun, kökenlerimizi derinlemesine araştırsak mutlaka bulunur bir ortak payda. Her nasıl ki geçmişini unutanların geleceği de olamazsa, bizler de bu müslüman kardeşlerimize bütün düyanın gözleri önünde yapılan katliamı her sene dile getirmeliyiz, bu utancı yüzlerine vurmalıyız. Bunu biz yapmazsak, siz yapmazsanız inanın kimse yapmaz. sırpların sırtını avrupa'ya, almanya'ya hırvatların hırvatistan'a dayadğı o bölgede tek tutunacak dalları, arkalarında duracak devlet biziz. başka yok inanın...
madem onlar görmezden geliyor, bizler de görmeyen gözleri açmak için elimizden geleni bireysel olarak yapmalıyız. srebrenitza katliamı'nda şehit olan bosnalı kardeşlerimizi rahmetle anıyor ve günlük abuk subuk işler yerine biraz daha duyarlı olmaya davet ediyorum sizi sayın yazarlar.
