önceleri umutluydu bu halk bu kadar istiyorsa diyordu belki de yanlışa sapmaması için hükümetini de denetler mantığı ile etliye sütlüye karışmadan kültür diyordu sanat diyordu.
fakat bir programını hatırlarım erbakan'dan özür dilediği ve o dönem ile şimdileri bir tuttuğu için pişman olduğunu dile getirdiği yanlış hatırlamıyorsam şu çuval mevzusundan bir zaman sonra idi erbakan başta olsa cuma namazını süleymaniyede kılmıştı diyerek içlenmiş ve siz daha merttiniz en azından neler istediğinizi açıkça söylüyordunuz şimdi ise takiyye var yalan var diyordu lanet olsun bu güne kadar sahip olduğum iyi düşüncelere diye devam ediyordu.
bilmiyorum evet bu adam ağlıyor konuşurken kendisini kaybediyor, hatta yakın çevremde gözlemlediğim kadarı ile askerden devletten pek de hazetmez ama ben onca programını konuşmasını izledim.
şakşakçılarının değil de kendi konuşmalarını hatta lemanda döktürdüğü küfür kalay yazılarını okuduğum zaman yanlış, kulağımı tırmalayan pek de bir şey olmadı, fıkraları örnekleri hep özenle seçilmiş fikirlerinin üzerinde düşündüğü belli ve farkedilmesi zor değil hayalperest değil gerçekçi benim duyduklarım kadarıyla.
içindeki isyan hiç bitmiyor, evet o da kurtaramayacak bu devleti ama en azından bakacak olursak onun kadar direkt onun kadar açık konuşanı yok hali hazırda. o bahsediyor islamdan, onun hoşgörüsünden gerçeklerin bugün gösterildiği gibi olmadığını anlatıyor. inanılmaz ama gerçek bunu başka söyleyen yok ya da sesleri çıkmıyor.
işte böyle bir adam o. son olarak eski devrimci duyguları ile anlattığı bir ufak hikayeyi iliştirmek gerekirse
-biz devrimci gençler o zaman hep devrimi hayal eder onun isteği ile yatar kalkardık. böyle anlattı duygu düşüncelerini ama sonra bir gerçek sundu insanlara.
hadi devrim oldu sabahlara kadar içtik eğlendik diyelim ertesi gün fırınların ekmek üretmesi gerekecek asıl önemli olan her devrimin sabahıdır dedi.
unutmamak lazım akşamdan sabahı.
