bu sözlüğü belki de bu yüzden seviyorum. bir yandan güldürebilen diğer yandan ağlatabilen yazarları olduğu için. çok fazla kurcalıyorum sanırım bazen birçok şeyi. bu yukarda vermiş olduğum entrye nasıl ulaştım hatırlamıyorum.
ayrıca; yazarı tanımıyorum. ama samimi yazdığı bu entryden sonra yazma hissi ile doldum.
uzun bir off çektim dolu dolu gözlerle. uzun birr aah...
onunla birlikte oturup, o anı yaşadım sandım. o elleri titreyen babayı gördüm. oturduğu yerden eğilip o babaya baktık, ikimiz birden. ağlayan gözlerle izledik çevreyi. o teselli eden teyzenin yanındaydım. birbirlerini bulan aile ile yaş dolu gözlerimde hafif bir tebessüm oluştu sanki. okul bahçesindeydik yine birlikte. o istanbula gideceği arkadaşı bendim sanki. değişik duygulara saldı gitti. yaşattı resmen. ooff... ne diyeceğimi bilemedim. allah bir daha yaşatmasın hiç kimseye.
