kendine zarar vermeyi seven insanların oyuncağı.tam tanımıyla mazoiştlik. 21 yıldır ara ara yapıyorum kendime bende bunu . evet aşkların en masumu , en saf olanı ama bir o kadar da acıtanı.
çok seversin, her dakikan onu düşünmekle geçer. hele birde arkadaşın * ise dahada zor hale gelir.okulda hep berabersindir,aynı masaya oturur muhabbet edersin, aslına bakarsan o konuşur sen sadece hayran hayran onu dinlersin.ağzını bıçak açmaz,ya yanlış bir söz söylersen, herşeyi bok edersen dimi ? . hatta bazen ona bakmamaya bile çalışırsın. bakışlarından onu sevdiğini anlayacak diye. unutmaya çalışırsın,unuttuğunu zannerdersin ama unutamazsın . hiç olmadık bir anda, olmadık yerde aklına gelir . niye geldi şimdi bu benim aklıma diye düşünürsün ama yanıtını bulamazsın.sonra tekrardan hayaller başlar.dinlediğin her şarkıda, yaktığın her sigarada onu bulursun,onu düşlersin, güzel hayaller kurarsın.
kah deniz kenarında el ele tutuşursun, kah karlı bir günde içini ısıtmak için ona sarılsın . lakin hiç biri gerçek değildir.
sevgilinin sıcaklığı yok , buluşmak yok , ağızlar kulaklarda mutlu mesut muhabbet etmeler yok ,sinemaya gitmeler, aynı paketten patlamış mısır yemeler,yersiz kıskanmalar yok işte hiç biri yok lanet olsun.
an itibariyle elimde sigaram ,kulağımda müziğim *, pc'nin ekran ışığı sayesinde görebildiğim sigaramdan çıkan dumana boş boş bakarken seni hayal ediyorum. elime ne mi geçicek bilmiyorum , belki bir anlık mutluluk , uyanınca ,sen hariç herşey hayal gibi gelicek belkide.hay kafama sokayım o zaman emi.