toplumun bazı kesiminin ısrarla çarpıtmasına, ısrarla yanlış anlamasına rağmen hala savunduğum ve dile getirmekten çekinmeyeceğim slogandır, en azından ben ve benim gibi düşünenlerin adına.
zira cinayetten sonra yaşlı bir ermeni teyze "hrant bile korunamadıktan sonra, kurşunlara hedef olduktan sonra, biz nasıl korunacağız?" diye dile getirdiği haklı serzenişinden sonra bu sloganla içi biraz rahatladıysa, bu topraklara olan güvenini sevgisini bir nebze de olsa geri kazandıysa ne mutlu böyle düşünene.
sadece o yaşlı teyze değil bunu hisseden. cenaze töreninden sonra yorumlarını okuduğum nice ermeni vatandaşımız yalnız olmadıklarını hissetiklerini, tekrar birlik olmaya olan inançlarını dile getirmişlerdi.
bu toprakların faşizmin çizmeleri altında ezilmesine izin vermeyecek, kardeşçe bir yaşamı savunan binlerce insanın varlığını görmek onları mutlu etmişse bu slogan amacına ulaşmış demektir.
