ne şiş yansın ne kebap gazetecisidir.
bir şey söylermiş gibi yapar ama yazısının sonunda bir bakarsınız ki elde var sıfır. hiçbir şey söylememiş.
önce akp'yi över, sonra yerer, sonra yine över.
aynı yazı içinde.
önce chp'yi eleştirir, sonra "ama öte yandan" kalıbı içerisinde över.
yazıları kendi içinde emniyet sübabına sahiptir. biri bir şey diyecek olsa, "ama bak yazının başında da övdüm" diyebilecektir.
yazının sonunda bir bakarsınız ki, eksiler artıları götürmüş, elde var sıfır, yazı aslında hiç bir şey anlatmamış.
üstelik özkök bunu yaparken "olaylara farklı yönden bakabiliyorum, eleştirirken olumlu yönlerin de hakkını verebiliyorum, komplekssizce" klişesi altında yapar. kendine de hak verebilmektedir.
bu da yazıyı daha da önemsizleştirir aslında. çünkü yazının bilinçlice bu şekilde daha baştan planlandığını anlarsınız.
