dünyayada bilinen en sağlam zırh insan derisidir. onun içindir ki sızdırmaz içindeki deliliğin kokusunu dışarıya. belediye otobüsü durağında, yanınızda gazete okuyan kişinin her gece üvey kızına cinsel tacizde bulunan bir insan olduğunu bilemezsin ki. derisi saklar içindeki tüm kötü duygularını.
ya da her sabah "bi isteğiniz var mıydı?" diye soran apartmandaki görevlinizin aslında bir seri katil olduğunu bilemezsiniz ki. ya da tam tersi. sizin içinizdeki iyi niyetleri, kötü niyetleri hiçbir kişi göremez.
dünyanın en muhteşem duygusu olan anlamakı muhteşem bir şekilde kavramak için muhteşem insan olmak gerekir. ve, aslında "seni anlıyorum" derken muhteşemliği oynamaya çalışırız. fakat, hiçbir şey muhteşem olmadığı gibi anlamak yetimizde muhteşem olamaz.
ancak; kollarımızın yettiği kadar anlayabiliriz karşıdakini. o da sarılırken. ellerimizi çekerken boynundan ve sırtından vazgeçeriz muhteşemliği oynama sevdamızdan.
