hastanede yürümeye çalışırken dengesini kaybedip düştüğünü ve kafasını çarptığını öğrenince, kendi kendime bir kez daha, "ne oldum dememeli ne olacağım demeli" atasözünü mırıldandım. sen ki canlı yayınları basıp çalıştırdığı adamlara hakaret eden, işlerine son veren, istediğine topuktan sıktıran ibo, birinden yardım almadan yürüyemeyecek duruma düş. hey yavrum hey, oysa insan ne kadarda küçükmüş, ve ne kedarda büyüklenirmiş.
şu 3 ay içinde çok şey öğrendiğini düşünüyorum. insan güçlü görünmeye çalışan zayıf bir mahluktur. bunu öğrenmiştir. tevazu nerede biz neredeyiz, biraz bu tip olaylar başımıza gelmeden bunun cevabını aramalıyız, yalnız kaldığımız zamanlarda.
