bugün yaşadığım bir olaydan yola çıkarak bir eleştiri de bulunmak istiyorum. yahu, sevgili hanımlar, başka hanımlara hava atınca çok mu mutlu oluyorsunuz ? bugün yemek yerken sevgili annemle, arkadaş iki tane bayan konuşuyorda konuşuyor. ama öyle naif tonlarda falan değil ha, baya bağırarak konuşuyor. muhabbet de şu.
+ay şekerim ne erkeği, param var ister sortie de içerim ister reina da
-canım, olmadı şarabını alır evde yalnız içersin.
+ - ahahahi, kiiikiikii, şuh kahkahalar sonra yeri göğü inletme çabasında.
arkadaş çok itici oluyorsunuz be ! elbette yaşamak için bir erkeğe ihtiyacınız yok, ama bunu tabiri caizse anırarak söylemenin, bağırmanın alemi nedir. ona bakarsan bir erkek de parayı basar, istediği zevki yaşar. fakat bunu yapınca ruhsuz, abaza ilan edilir hanımefendi tarafından...
ınsan ister istemez sinirleniyor, gülsem mi ağlasam mı durumu oluyor. oturdukları yer de iyi bir yer olsa keşke. liseli gençlere hava atarlar anca, sonra da havayı alırlar.
azizim insanlar doğru şeylerle uğraşmasın sürekli kabulüm, o zaman dünya çok sıkıcı olur. ama hiç değilse arada insan olduğumuzu hatırlayalım. ne senin giydiğin ayakkabı, ne yüzündeki boyanın pahalılığı gerçek yapıyor seni. unutma bir karakterin değerli, o da satılmıyor avm'lerde.
