ankara üniversitesinin kapısındayım, bir kadın ortada, yanında kadınlı erkekli bir kalabalık, pür dikkat kadını dinliyorlar ve kadın toplumun mutlu insana tahammülü yok, o yüzden mutsuz taklidi yapın diyor, gerçekten doğrumu? mutlu insanlara toplum olarak tahammülümülümüz yokmu?
yoksa mutlu olmadığımız için herkesi kendimiz gibimi görmek istiyoruz?
etrafıma bakıyorum, lakin bu kadını benden başka herkes duymuş gibi, mutlu insan yok, ya da mutluluğunu saklamak zorunda kalıyorlar.
