ortaokulun sonuydu ama olsun, yinede anlatayım.
8. sınıftan yani okuldan mezun olacağımız zaman arkadaşla hatıra olması için adeta yarılmış, kazınmış, boku çıkarılmış ama üzerinde sevdiğimiz şeylerin adı yazdığı için sevdiğimiz sıramızın üst tahtasını söktük. vidaları çıkarıp çantaya attık. nasıl kacırıcaz sırayı okuldan diye düşünüyoruz. okulda kimse yok zaten. bi kaç sınıfta ders işleniyo, bi de hocalar...
arkadaş kucağına alıyor tahtayı, tam çıkaracaz karşı sınıfta ders işlendiğini görüyoruz. arkadaş sırayla duvarlara çarpa çarpa sınıfa geri kaçırıyor.
tekrar teşebbüs ediyoruz. sınıfımız okulun en üst katında olduğu için bissürü merdiven inmek zorundayız. 2. kata zar zor indik. o kattada kızlar tuvaleti var. bi hışımla girdik. tabi yine her tarafa çarpa çarpa... karşıda yine ders işleniyor. bi öğretmen çıktı koridoru kolaçan etti. bizde tuvalette gülmekten yarılıyoruz.
hoca içeri girdikten sonra yine kucakladı arkadaş tahtayı, son katı inecez... tam 1. kata inecekken okulun en korkulan müdür yardımcısı kapıda göründü. ''hassktr, yukarı çık'' diye bağırdım arkadaşa.
arkadaş zaten 40 kilo ve uzun. koca şeyi taşıdığı yetmiyomuş gibi koşturarak yukarı çıkarmaya çalışıyo. yine çarpa çarpa çıktı yukarı. bende arkasından koşturdum tabi. kıçımızdan terler akıyo, nasıl indircez sırayı diye düşünüyoruz. dedim ben aşağı bi kolaçan edeyim. bi baktım hoca gitmiş ama öğretmenler odasının kapısı açık. ''napıcaz?'' dedim. ''kapat kapıları'' dedi. ''nasıl yapıyım manyak?'' dedim. ''tamam ben kapatırım'' dedi. bayaa indi aşağı sırayı tuvalette bırakarak hiç bişey yokmuş gibi öğretmenler odasını kapısını kapattı. tam kapatırken hocalar ''niye kapatıyosun kızım?'' diye bağırıyodu. okulun son günleri işte, haziran... hava sıcak. ama öğretmenler kalkıp açmaya tenezzül etmedi.
sonra tekrar aldık sırayı indirmeye çalıştık. okul bahçesine geldik. her yerde kamera var. ama arkadaş koltuğunun altına aldı, rahat rahat çıkardı. kapıdan çıkınca koşturmaya başladık sırayla birlikte. bahçede oynayan bi kaç çocukta ''oha sırayı kaçırıyolar lan!'' filan diyodu.
tahtayı arkadaşın babasının üni. deki odasına bıraktık. derin nefes aldık öncelikle çaldık diye.
olayı anneme anlattım. bişey demedi. manyaksınız siz dedi. sonradan abim gelince anlattım. ''lan manyak mısınız siz? okulun mallarına zarar vermek disiplin suçu, çalınca kim bilir napıcaklar?! onlar okulun demirbaşının, sıçtınız siz.'' dedi. ben panik oldum ama arkadaşımın umru değil. dünya yıkılsa siklemeyecek. ''saçmalama kızım okul bitti nolucak?'' dedi. ben 1-2 gün stres içinde yaşadıktan sonra daha bitmeyen müzik kursum için okula gittim.
bir iki tane sınıf arkadaşımda gelmiş okula. tabi hemen sıraya bişey dediler mi diye sordum. arkadaşlar ''yok be ne bok dicekler, farketmediler bile.'' dedi.
sonuç; ben yine arkadaşım karşısında göt durumuna düştüm. yine haksız çıktım. ama suç benim değildi. disiplinden yoksun okulundu... sıra çalmak diyorum lan? hangi okul sıçmaz azınıza? bizim okul öyleydi işte...
