Bir ataistin umutsuz serzeniş cümlesidir. Kendini kandırmaya yönelik, anlamlar yüklemesi mümkündür. Tanrı kendisine itaat eden kullarını koruyup kollamak, her istediğini vermek, ebediyen mutluluk içerisinde yaşatmak vaatlerini bu dünya için vermemiştir. Bu dünyanın amacı işte tam olarak budur. Kimin tanrıya itaat edip etmediğini görmektir. Başına gelen iyiliklerde ve kötülüklerde kendisini yaratanın yolundan dönüp dönmeyeceği imtahan edilir. imtahan için insanların başına büyük belalar kazalarda gelir, taşıyamayacağı kadar büyük iyilikler zenginliklerde verilir. Sonucunda sadece yoldan sapıp sapmadığına bakılır. Tanrının olduğuna inanıp, onu hiç terk etmeyenler ise, ebedi mutluluk, sonsuz ve her istediğinin anında olduğu bir hayat ile ödüllendirilir. Bu başlıktaki sözü söyleyipte, tövbe etmeden imansız ölenler içinse, ebediyen azap verilir. Allah tüm kullarını ve beni şefaatine mahzar eylesin...
