3045.
-
kendimi kendimle kıyaslayacak kadar yazıyorum ben de paylaşayım bir tane;
doyasıya.
üzgünüm!
bir defa daha..
ve doğru
haklısın
haklı olmadığın halde
sana yaranmak için
üzgün olduğumu söylemiyorum
cesaretimi yitirmiyorum
veya korktuğumu söylemiyorum
ve hala kimse gözlerime
bir saniyeden fazla bakamıyor
olduğumu düşündüğünden
çok daha fazla üzgünüm
perişanım ve soluyor ruhum..
artık seni istemiyorum
seninle konuşmak istemiyorum
seninle ilgili hiç bir şey
duymak ya da hissetmek istemiyorum
sonra bir sigara yakıyorum
saatim duvarımda değilmiş..
ne kadar süre geçtiğini bilmiyorum
ama sigaramın külleri tazeliğini
hiç mi hiç yitirmemişken
yeniden sen aklıma geliyorsun
seninle konuşmak istiyorum
seninle ilgili her şeyi
duymak ve hissetmek istiyorum
neler görüyorsun rüyanda
benim gördüğümden fazla
rüyamda senin doğuşunu görüyorum
mavi gözlerini..
bana bakıyorsun
konuşamıyorsun
ama beni sevdiğini biliyorum
seni kucaklıyorum
hastaneden kaçırıyorum
ve sana anlatıyorum
'gelecek'te seni ne kadar
çok sevdiğimi ve
zamanla yolculuk edip
seni görmek için
buralara kadar geldiğimi
duvarımda saat yoktu
çünkü zaman geriye akıyordu
sonra her şey yerle bir oldu
sonra bir sigara yakıp
onu bitirene kadar..
annenin seni doğuruşunu izledim
dışarıda bir patırtı kopmuştu
seni alıp hastaneden çıktım
zaman makinası bozulmuştu
seni kaçırmış sayıldım
şimdi sana doyasıya bakıyorum
ama.. baban yaşındayım.
