istanbul da yaşayan insanlar herdaim şehrin bazı olumsuz yanlarından şikayet eder dururlar ama (bkz: gülü seven dikenine katlanır) hesabı yaşayıp giderler.
istanbul "birbirine bakan 15 milyon insan"dır esasında.
hani eski türk filimlerinde vardır ya anadolunun köylerinden gelen insanlar her biri bir köşe başında birbirlerine birilerinin hesabına birşeyler satarlar. vakti zamanında iyi idare edilememiş dış-iç göçler meselesi artık geri dönüşü zor hale gelmiş bir meseledir.
anadolunun o kesilim (güzelim) havası-suyu güzel köyleri-kasabaları-şehirleri (bkz: altına hucum) ayarında bir bir terkedilirken birileri esas tehlikenin farkına varamamışlardır. suçlu vatandaş değil idarecilerin basiretsizlikleridir.
sahip çıkılmamışlığın verdiği enerjiyle birde üstüne tuz-biber (bkz: terör)ün etkisiyle yıllar yılı akın akın insanlar büyük şehirlere göç edip durmuşlardır. (bkz: nerde çokluk orada bokluk) teorisi malesef ülkemizde ete kemiğe kavuşmuştur.
