* saat olan odada asla ama asla uyuyamam. saatin pillerini çıkartırım, çıkmayan cinstense çekmecelere kıyafetlerin içine saklarım, bazen onu da duyarım kalkar başka odanın en uç noktasına koyarım.
* göze damla damlatamam, ne kendime ne de başkasına. şekilden şekile girerim o derece.
* biri sağlık sorunuyla ilgili bi şey anlatırken, misal elim şöyle kesildi gözüme şu oldu, anında belimde keskin bir ağrı hissederim. o kişi anlatmayı kesene kadar o ağrı ordan gitmez. susmaları için yalvardığım olmuştur.
* adımın yanlış söylenmesine tahammülüm yok. bir harf dahi eksik söylenmicek asabım bozuluyor.
* çok sinirlenirsem karşımdakine bir cevap veremiyorum ve hırsımdan ağlıyorum. bu arkadaşım olsun yoldan geçen bi insan olsun fark etmez, bildiğin ağlıyorum.
* eğer sabaha karşı uykumdan uyanırsam ve uyumakta zorlanırsam sinirimden uykum tamamen kaçar, yatakta oturur ağlarım niye uyuyamıyorum diye..
* daha önce de yazmıştım aslında burası tam yeriymiş, yine yazayım. yolda yürürken birden şimdi ayağım bi şeye takılsa yere kapaklansam ne olur acaba, yüzüm gözüm dağılır mı diye aklımdan geçiyor. buz kesiyorum olduğum yerde. bi de karşıdan karşıya geçerken ya da geçmek için beklerken şimdi şu tır, kamyon, araba bana çarpsa halim nice olur diye düşünüyorum. yüzüm şekilden şekile giriyor, bütün vücudum karıncalanıyor falan. ve bunlar durup dururken aklıma geliyor. korkudan geberiyorum sanki olmuş gibi.
