namaz kılan bir çocuk vardı. ancak kıbleyi (bence) tutturamıyordu. çünkü deniz kenarındayız (malum akdeniz) ve bu çocuk denize arkasını dönüp öyle namaz kılıyordu. sürekli tartışıyorduk yanlış yaptığı hususunda.
(en güçlü argümanı da, "abi sen kısa dönemsin, namaz mamaz ne bilicen?")
bir gün çarşı izninde kıbleyi gösteren pusulalardan aldım. çocuğu çağırdım gösterdim kıbleyi.
verdiği cevapla şok oldum:
-abi bu bozuk. ben anamdan öğrendim. denize karşı namaz kılınmaz. sırtını denize verecen kıbleyi öyle bulucan.
benim jeton o an ancak düşebildi. çocuk trabzonlu'ydu. karadeniz'e sırtını verince tutturuyordu kıbleyi...
