her minibüste, otobüste, tramvayda, uçakta, takside, trende geçerli olan kuraldır. aksi düşünülemez. evet ben de onlardan biriyim. oturamaz o erkek o boş koltuğa arkadaş. onun dinlenmeye hakkı yok. bana ne? değil mi ama.*
yer vermeyenlere de düşmanımı görmüş gibi bakmam yeterli oluyor zaten. anında 'tamam apla, delici bakışlarını çek artık üzerimden' diyerek kalkıyor zavallıcıklar.* hıh, aferin sana, çekil kenara diyerek oturuyorum hemen. ben bağyanım arkadaş. oturmam lazım.*
şaka bir yana, bazen içerliyorum bana yer verenlere. yapmayın diyorum. sağolun siz oturun diyorum, sonsuz nezaketle ama yurdumun erkeği işte candır diye boşuna demiyorum. tüm yorgunluğunu bir kenara atarak yerini veriyor. yolculuk esnasında boş kalan bir koltuk olursa bile oturmuyor. yazık yaa. kıyamam.*
