orhan veli'nin garip şiir hareketinin tipik örneğini oluşturan kitabe-i seng-i mezar adlı şiiri (hiçbir şeyden çekmedi dünyada / nasırdan çektiği kadar / hatta çirkin yaratıldığından bile / o kadar müteessir değildi / kundurası vurmadığı zamanlarda / anmazdı ama allahın adını / günahkar da sayılmazdı / yazık oldu süleyman efendi'ye ) sokakta , berber dükkanı ve kahvehane gibi mekanlarda dilden dile dolaşan bir şiir oldu.orhan veli başlıca özelliği hemen hemen her türlü süsten arınmış bir yalınlık , içtenlik , duygulara olduğu kadar düşünce ve akla da seslenmek olan bu şiirlerinde 'güzel söyleyişten'ten kaçınarak ''anlam''a yöneldi.beğenisi eski şiirin kurallarıyla belirlenen , kalıplaşmış , kısıtlı bir çevreye hitap etmektense yığınlara seslenmeyi seçti.bu seçimin doğal sonucu olarak o zamana dek şiire girmeyen birçok sözlük ve günlük yaşayıştan sayısız tip orhan veli'nin şiirinde kendisine yer buldu.
türk edebiyatında garip akımının en büyük destekçisi olan n.ataç orhan veli'nin şiirden belagat'ı kovmasının öneminden söz ederken orhan velinin şiirini bir mucize olarak niteler : ''şiiri manası , hayalleri , düşünceleri , duyguları için sevenlere , gün oluyor imreniyorum.onlar biliyor şiirde ne aradıklarını , ben bilmiyorum. yalnız ben değil , yeni şiirden hoşlanan hiçbirimiz bilmiyoruz.neden orhan veli'nin şiiri iyi de orhan veli gibi yazmaya özenenlerin , onun işlediği konuları işlemeye kalkanların yazdıkları şiirler iyi değil , bu sırrı hangimiz çözebiliyoruz.orhan veli ''kazım'ın türküsü söylerle / efkarlanırım'' diyor , hayran oluyorum.oysaki bu 'efkarlanmak' sözünü başka nerede görsem , beylik bir lakırtı , basma kalıp bir lakırtı diye tiksinti geliyor... ''
