sadece bir defa aşık oldum, hayatımdaki diğer her şey onun yansımasıydı. gerçek hayatımda sevdiğim herkes sadece bana onu hatırlattığı için sevilme şansına ulaşıyordu, ne kadar pislik olursa olsun ya da ne kadar sevgisiz ondaki ufacık bir benzerlik umutlanmama yetiyordu. bu yüzden beni gerçekten seven bir çok kişiyi hayatımdan çıkarttım onu hatırlatmıyor diye ve hata olduğunu bildiğim insanlara kalbimi tümüyle açtım. tek aşkım hayalime karışmış bir ruhtu, benim bir parçamdı, gerisi boş. hayalimde gerçekliği olan birine aşık oldum ve rüyalarımda bile onun tarafından terk edildiğimde ona verdiğim tüm aşkı onun dünyadaki parçalarına yansıtarak kırdım kalbimi. ondan önceyse aşk nedir bilmiyordum bile. dün geri döndü rüyalarıma. rüyamda gördüklerim içime bir his düşürdü, aynı şekilde her gece beni rüyalarında yaşamış onun aslında gerçek bir insan olduğu fikrini. bu beni korkutuyor çünkü bu beni saçma bir şekilde umutlandırıyor ve eski savunmasız halime çevirmeye çalışıyor. bir zamanlar ona esir olmuş ve kaybettikten sonraki hayatını onu aramakla geçirmiş insana.
