yaşayan insanların haliyle reddettiği bakış açısıdır. ya noğlacağdı? evet çok boktan bir yerde yaşıyoruz mu diyeceklerdi? böyle düşünse insan, çatlar ölür zaten. o yüzden ankaralılara ve ankara'da yaşamak zorunda olanlara hak veriyoruz. sonuçta insan uyumlu bir yaratık. lakin ben inanıyorum ki, daha ferah bir şehirde yaşamaya başlayınca insan, gerçekten de dönmeyi zerrece arzulamıyor. tecrübem ve gözlemlerim neticesinde edindiğim fikrim bu lakin muhakkak istisnalar olacaktır. velhasıl dört yıl zorunlu ankara yaşamımdan sonra istanbul'a kavuşmak, bende ve birçok ahbabımda da başlığı doğrulayan bir izlenim oluşturmuştur.
