lafa gelince kimse kimsenin dinine karışmasın, ben senin dinine göre yaşamak zorunda değilim, zina da yaparım yol ortasında da öpüşürüm mantığıyla takılıp, işin rengi değişince bu sefer karşı tarafın dinine, inandığı tanrıya laf eden insanvari varlık söylemidir. bu şekildeki varlıklar yüzünden bi gün ya ateistler inanlara, ya da inanlar ateistlere baskı uygulayacak. baskı derken böyle bugünkü mahalle baskısı değil, bildiğin yüksek derecede faşizm.
karışmayın canım kardeşim. bi inanan olarak diyorum ki ne sen bana karış ne ben sana karışayım. sonuç olarak kimse somut olarak bi yaratıcı tanımlama ya da olmadığını kanıtlama gibi bi eylem gerçekleştiremeyeceği için sonuçta herkes kendini haklı görecek ve saçma sapan tartışmakla kalacak herkes. sonuçta düşman olacaklar dinci ve münafık olarak tanımlanacaklar huzurumuz kaçacak. ne gerek var de mi ?
