basket maçlarına öyle rahat link vs bulunmaması ve yurt dışında maçı bir yerde izleme fırsatı olmadığından digiturkwebtv'ye parayı bayıldım haftalık üyelik. iyi de yapmışım. çatır çatır kaliteli izledim misler gibi. digiturk beni maç ortasında kesilmeyerek şaşırttı bu sefer, doğruya doğru.
neyse gelelim maça. maç aslında galatasaray'ın istediği gibi başladı. fenerbahçe'nin en formda uzunu olan oğuz savaş hayatımda görmediğim bir performansla 2 dakikadan kısa bir sürede 3 faul aldı ve maçın büyük bölümünü kenarda götürdü. eh ilk çeyrek bitmeden kaya peker'in de faul sayısı 2 idi. ikisi de korkunç sezonlar geçiren darius lavrinovic ve sean may'in eline bakacağımız düşüncesiyle dehşete kapılmıştım ama hiç düşündüğüm gibi olmadı.
takım halinde yapılan müthiş baskılı savunma, oyundan hiç kopulmaması, maksimum top dolaşımı ve doğru şut tercihleriyle büyük bir fark elde etti fenerbahçe ülker maçın sonunda. serilerin ilk karşılaşmaları düşünüldüğünde böylesine farklı bir galibiyet almak her zaman güzeldir. şimdi önemli olan ise bu performansı ikinci maça taşıyabilmek. zaten aynı oyun disiplini sahaya yansıtılırsa kalite olarak rakibiyle pek alakası olmayan galatasaray cafe crown'un sinan erdem arena'da pek şansının olduğunu düşünmüyorum.
neticede fenerbahçe beklediğimden daha iyi başlamıştır. ben önceki performanslar göz önüne alındığında 20+ bir fark beklemiyordum bu maçtan. ama göz ardı edilmemesi gerekilen bir nokta var. o da gerçek basketbolun playofflarda oynandığı.
zaten kadro kalitesi olarak rakibinden üstün olan fenerbahçe ülker, daha disiplinli ve istekli oynayarak istediği sonucu aldı. 2002-2004 arasındaki new jersey nets gibi oynamaya çalışan galatasaray ribaundlarda tamamen etkisiz hale gelince maç boyunca istediği fast breakleri veya rakibi dengesiz yakalayabileceği hücumları bulamadı. fenerbahçe ise tam aksine hiç acele etmedi, zaten iyi bir şekilde uyguladığı set oyununu makine düzeniyle uygulamaya devam etti.
tabii ki galatasaray her maç bu kadar kötü şut kullanmayacaktır. ama öte yandan da fenerbahçe'nin rakibini sürekli zor şuta mecbur bıraktığının da altını çizelim. ligin en iyi hücum yapan takımı, taş gibi savunma yaptı ve savunma takımı olarak bilinen rakibini sahadan sildi.
bu arada centilmence takımlarını destekleyen fenerbahçe taraftarını kutlamak istiyorum. olması gerektiği gibi desteklerini ve tepkilerini sahaya yansıttılar. ortamı germediler, pislik peşinde koşmadılar. takımların avrupada ilerlemesi sayesinde fenerbahçe taraftarının salon kültürü de edindiği bir gerçek. bunda oyuncuların da oyunu germekten uzak bir şekilde oynamalarının etkisi çok büyük. abdi ipekçi'deki maçlarda bu tablonun tam tersine döneceğini düşünmekteyim, zira ligin ilk yarısındaki maçta öyle olmuştu.
bu takımı bunca sakata rağmen bu derece hazır ve maça konsantre tutan teknik ekibi kutluyorum.
teşekkürler fenerbahçe.
