davayı başlatan ilk kimler bilinmez. ama tanık olduğum bişi var ki birilerinin hırsı kini ve amaçları yüzünden arada kalan türk kürt laz zaza hiç farketmez onca günahsız insan var. çok geçerli biz söz var günümüz için..''savaşı zenginler başlatır fakirler ölür'' olay budur. ha ama bir türk olarak kürtlere acırmıyım?? Asla! bi öğrenci olarak şahit olduklarım var çünkü..devlet yurdunda kalırken burs alan diyarbakırlı bi arkadaşım şikayet ederdi hep eziyosunuz diye. ulan bakardım aynı devletin yurdundayız o burs alıyo dewletten karşılksız ben kredi alıyorum geri ödemeli..buna ramen onların diyarbakırda iki tane minibüs hattı var bi tane kuaförleri zartı zurtu benim kendime ait ewim yok tek maaş? şimdi o mu bana acısın ben mi ona? onların mantığınca söylüorum o mu bu devletin çocuğu benmi? tabiki ikmzde bu dewletin çocuğuyuz ama o ölen teröristlere şehit deyip 4 kişilk odada kürtçe şarkılar dinlerken eğer hala benim dilimi yasaklayıp benim insanımı öldürüyosunz derse ben ona acımam! açız diolar hastanemiz okulumuz yok diolar ya nasıl çıkarıyolar milletwekilleri sanatçılar doktorlar mühendisler? bizim üni.mizde sayıları fazlaca mesela..o kadar yoksullar o kadar yok madem nasıl Türkiyenin en güzel yerlerindeler? doğuda kürt olmayan insanlarda yaşıyo dadaşı gakkoşu yada diğerleri? aynı bölgedeyken neden onlar konuşmuyoda hak talep edenlerin hepsi kürtler? kaçakçılık hat safhada zaten..sınırdan giren yabancı mal hadsiz hesapsız. bunların hepsi keşke elektronik eşya kozmetik olsa keşke..silahı eroini sigarası. işin en acınası tarafıda maalesef onlarla işbirliği yapan türk dediğimz üst mevki askerler..bi arazimizde izmir-ödemişin bi köyüne gittim ki sefaleti imkansızlığı medeniyetsizliği orda gördüm.wclerinde herşeyi bırak kanalizasyon sistemleri yok bi delik açmışlar o delikten alttaki toprağa direk..çocuklar yalın ayak.akranım kızlarla tanıştık annemden yaşlı duruyolar. 2011 türkiyesinde hala tvsiz ev varmış bunu gördüm. istanbulda yaşadığımı öğrendiklerinde bana insanüstü gibi dawranışlarına tanık oldum..hiçbişeyleri yoktu ama yüzleri hep gülüyodu. köye girdiğimizde kahwedeki amcalar kalkıp selam werdi bunlar daa çoluk çocuk genç demeden..köyümüze mühendisler gelmiş hoşgelmiş die selamladılar sıcacık gülümsemeyle. ewlerine buyur ettiler izzeti ikramda bulundular el kadar çocuklar bize kortej oluşturdular koruyomuşlar bizi..ilk defa fotoğraf makinesi görüp çektiren insan vardı ama biri vardı ki yaşlı yatalak emine teyze köyün içinden geçerken camdan alkışla bağırıyodu özellikle''okuyun kızlaaarım aferin kızlaaarıım''diye. şimdi en çok ''yok''demeye hakkı olan bu kadar insan varken kadınlara kızlara okuyun yerine doğurun diyen saygı adı altında babasıyla arasında uçurum olan şehrini koruyan polise taş atan kürtleremi acıycam? yok artık!