2 yıl kadar önce yeni şiir kitabı çıkarmış olan bir şairle sohbet ederken;
bahsi geçen şairin özdemir asaf'ı çok severim,ona ithaf edip yazdığım bir şiir var demesi üzerine,
''kendisine okuttunuz mu beğenmiş mi?'' diye sormaktan son anda vazgeçtiğim,
sonra da pısırıklığıma dua ettiğim,şuanda düşününce bile dünyanın en büyük gaflarından birini yapmama vesile olmaktan kıl payı kurtulup yüzümün kızırmasına yol açabilitesi olmuş büyük şair.
bu olay beni çiçek senfonisini okumaya itmiştir. iyi ki de itmiş diyor herkese tavsiye ediyorum.
