karınca:
lan bu karıncanın, tüm yaz boyunca götü yere hiç değmez mi be kardeşim? sürekli çalış, çalış... of çocukken çekirgeyi sırf bu çalışkan karıncalar yüzünden severdim. lan adam ne güzel keyif çatıp, sağda solda gördüğü börtü böceğe asılırdı.. ama karınca hayvanlar gibi çalışır yemek toplardı..
çekirge:
yazın sıcağında çekilip bir gölgeye müziğini icra eden bu mübarek hayvan, yazın yatmanın ceremesini kışın karıncanın kapısından def edilerek çekecektir. klasik türk refleksi ile, adi karınca, lan yiyeceği iki lokma ekmek, versen ne olur? öl geber emi! diye çıkışırdım.
halbuki çekirge miskindi ve bize içimizdeki miskinlere yardım etmemiz öğütlenmişti. la fonten topsun oğlum!
lan senin yüzünden yüzlerce çocukluk zehirlendi, paylaşmamak için kazandılar ve yardım isteyenlere ancak alll* diyebildiler..*
