bir insanın saygı duyulması gereken bir iş yaptığında, örneğin sadece allah rızası için namaz kılmak için abdest aldığında, yaptıkları her işte bir kar amacı olan, bir iş yaptığında ondan fayda görebilmek için yapan insanlar bunun gibi allah rızası için yapılan olayları kavrayamazlar, hazmedemezler. kendi iç sesi söyle der; ' ulan bu adam abdest alıyo bu soğukta ayağını yıkamaya çalışıo üstelik lavaboda, sonra kimsenin görmediği bi köşeye gidip sadece kendinle kalıp bişeyler yapıcak, kimse görmücek, gerçekten inanılır gibi değil. böyle insanlar varken benim allahın rızasını kazanmam çok zor. ben her işimi kar amacı güderek yapıyorum. üstelik insan olmak ta yemekten içmekten farklı olarak ruhun için gerekli olan inanç gereksinimlerinide karşılayarak ahlaklı olmak değilmidir. bi dakka bi dakka ben bunları düşünmeyi bile hazmedemem. ben bu ayağını lavaboda yıkamaya çalışan adamdan daha üstünüm. üstelik ayaklarıda pis, hergün 5 kere ayaklarını yıkasada banane işte benim ayaklarım daha temizdir. benden daha ahlaklı ve görgülü olmasınada imkan yok. ben dışardan prezentbl görünürüm hep. bu adam bu dünyada ahlak ve görgüyü ön plana çıkarmış bi dini allah rızası için kendi imkanlarıyla yerine getirmeye çalışırken benden daha ahlaklı olmasınıda hazmedemem ulan. en iyisi şimdi sözlüğe giriyim ve lavaboda ayak yıkayan görgüsüz terbiyesiz diye bi başlık sıçıyım. kendine iyi bak iç ses sayende kafam bi kere daha rahatladı. '
