ÜNiVERSiTEDEN ARKADAŞIMDI ZAT-I MUHTEREM. PEK SAMiMi DEĞiLDik ANCAK gitar çalıp şarkı söylemişliğimiz oldu beraber bi kaç kez.
kendi halinde zararsız bir kardeşimizdi. hakkında hiç olumsuz bi hissiyatım olmamasına rağmen gariptir, yanında uzun süre kalmak isteği olmazdı hiç insanın. bir ara bi yok oldu ortadan. dedik "nerde bu adam?". dediler "sing your song mu ne varmış o yarışmaya kabul edilmişler." sonra bi daha da görmedim şahsen okulda. zaten ben mezun oldum gittim o sene. orda birinci olmuş falan. aldı yürüdü. helal-i hoş olsun. (manga da ikinci mi ne olmuştu sanırım orda)
ilk başta "öeeh" dedim. sonra baktım kötü işiler çıkarmadı adam. hatta zamanla daha kaliteli oluyor gibi.
ama benim tanıdığım adam 20-21 yaşındaydı. hadi diyelim ki o zaman gençtik, hayat boktandı falan ama 30 yaşına geldi hala aynı. hala melankoli, hala bi elem, hala bi keder hali.
maden bulmuş müteşebbis geliyor aklıma yüzünü görünce televizyonda.
(not: gülebiliyor aslında)
(edit: nan eksici. iki şarkısını dinledin diye hemen eksiye gidiyo elin ha. hayalindeki gibi deil küçüğüm. emre sana bakmaz. aldı yürüdü o. brad pitt de bakmaz.)
