sözlük yazarlarını derinden sarsan şiirler

entry189 galeri
    99.
  1. yasamak sakaya gelmez,
    büyük bir ciddiyetle yasayacaksin
    bir sincap gibi mesela,
    yani yasamin disinda ve ötesinde hiçbir sey beklemeden,
    yani, bütün isin gücün yasamak olacak.
    yasamayi ciddiye alacaksin,
    yani o derecede, öylesine ki,
    mesela, kollarin bagli arkadan, sirtin duvarda,
    yahut, kocaman gözlüklerin,
    beyaz gömleginle bir laboratuvarda
    insanlar için ölebileceksin.
    hem de yüzünü bile görmedigin insanlar için,
    hem de hiç kimse seni buna zorlamamisken,
    hem de en güzel, en gerçek seyin
    yasamak oldugunu bildigin halde.
    yani, öylesine ciddiye alacaksin ki yasamayi,
    yetmisinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
    hem de öyle çocuklara falan kalir diye degil,
    ölmekten korktugun halde ölümune inanmadigin için,
    yasamak, yani agir bastigindan.

    diyelim ki hastayiz
    hem de agir
    hem de ameliyatlik,
    yani beyaz masadan
    kalkmama ihtimali de var.
    duymamak mümkün degilse de biraz erken gitmenin kederini
    biz yine de gülecegiz anlatilan bektasi fikrasina,
    hava yagmurlu mu, diye bakacagiz pencereden,
    yahut da yine sabirsizlikla bekleyecegiz
    ajans haberlerini...
    diyelim ki, dövüsülmeye deger birseyler için,
    diyelim ki, cephedeyiz.
    daha orada ilk hücumda, daha o gün
    yüzükoyun kapaklanip ölmek de mümkün.
    tuhaf bir hinçla bilecegiz bunu,
    fakat yine de çildirasiya merak edecegiz
    belki yillarca sürecek olan savasin sonunu.
    diyelim ki, hapisteyiz.
    yasimiz da elliye yakin,
    daha da on sekiz sene olsun açilmasina demir kapinin.
    yine de disariyla beraber yasayacagiz,
    insanlari, hayvanlari, kavgasi ve rüzgariyla
    yani duvarin arkasindaki disariyla.
    yani, nasil nerede olursak olalim
    hic ölünmeyecekmis gibi yasanacak...

    bu dünya soguyacak,
    yildizlarin arasinda bir yildiz,
    hem de en ufaciklarindan,
    mavi kadifede bir yaldiz zerresi yani,
    yani, bu koskocaman dünyamiz.
    bu dünya soguyacak günün birinde,
    hatta bir buz yigini
    yahut ölü bir bulut gibi degil de,
    bos bir ceviz gibi yuvarlanacak
    zifiri karanlikta uçsuz bucaksiz..
    simdiden çekilecek acisi bunun,
    duyulacak mahzunlugu simdiden.
    böylesine sevilecek dünya
    yasadim diyebilmen için...

    NAZIM HiKMET RAN.
    0 ...