günümüzde görücü usulü deilen evlilik türü şekli almıştır:
erkek ya da kız kendi arkadaşları tarafından değil de, aileleri tarafından tanıştılırlar. bu tanışma sürecinde 2-3 defa görüşürler. birbirlerini anlamaya çalışırlar. taraflar razı olur ise süreç başlar.
diğer evlilik türünde diyelim ki, kişiler birbirlerini iş yerlerinde tanıdılar. birkaç ay çıktılar ve evlendiler. bu çiftin aldığı riskin yukarıda tanımladım görücü usulü ile evlenmiş çiftin aldığı riskten ne farkı vardır?
hiç kimse bir başkası ile aynı evde yaşayıp, zaman geçirmediği sürece birbirini tanımış ve anlamış olamaz. çıkma denilen süreçte insanlar birbirini tanıdıklarını ve anladıklarını zannetmesinler. insanların bir evin içerisinde nasıl gelin ya da damat olacağını kendisi dahi bilemez.
örneğin, ben bir arkadaşımın adamlığın kefil olurum ama damatlığına olmam. çünkü bilemem.
hangi yolla evlenilmiş olur ise olsun bu bir piyangodur, şanstır, kısmettir. eminim herkesin çevresinde farklı yollarla evlenmiş kişiler vardır. ama hepsi de farklı bir hayat yaşarlar. karşılarına iyi insan da çıkmış olabilir kötü bir insan da.
gelinin damatı hiç görmedeği kimi yörelere ait töresel evlilikleri ise tasvip etmiyorum.
ancak kişilerin aileleri tarafından tanıştırılıp, karşılıklı razı olup da yaptıkları evlilikleri ise sağlıklı buluyorum. hele de iki aileyi de tanıyan bir ortak tanıdık, evlenecek kişilere ve ailelerine kefil ise çok daha sağlıklı olur diye düşünüyorum. zira, kimse sadece bir kişiyle evlendiğini düşünmesin. o kişinin ailesi ve çevresi ile de evlenmiş olursunuz.
