imf'den 30 milyar dolar kredi alabilmek için kapı kapı gezen bir ülke idi. erdeoğan geldiğinde imf'ye siktir çekti. önceki devlet borçlarını, şimdiki hükümet kapatmaya başladı. imf'ye sadece 4.9 milyar dolar borç kaldı. bu borcu ödeyecek para devletin kasasında mevcuttur. çok düşük faizli olduğu için bu borcu yavaş yavaş ödeyip 2013 te bitirilmesi planlanıyor.
hastaneleri hiç konuşmuyorum bile. 15 sene önce sabahın köründe hastaneye git, bekle babam bekle. sıra gelirse. doktorun mesaisi mi bitti? "hadi bakalım muayenehaneme" derdi. ilaçların çoğunu sigortam karşılamazdı, o yüzden ilaç alamazdım. özel hastane mi? paran yoksa kapısının önünden geçemezdin. şimdi yaz internete kimlik numaranı, al randevunu git. çık eczaneye ilaç al. eğer devamlılığı varsa hastalığının rapor çıkarttır 1 sene masraflarını temin etsin. seneye raporu tazele. çektim ben bunları çektim. hey gidi.
işsizlik mi varmış? türkiye iş kurumu üyesi varsa etrafınızda, okulunuzda bir sorun. iş var ama beğenen yok. neden? artık insanlar "kendi işimi kurarım", "şu kadar paraya çalışırım", "ev araba alırım" diyorlar. eskisi gibi 500 liraya sigortasız çalışan "boğazıma ekmek girsin" diyen adamlar kalmadı ki. he illaki vardır ama az.
6 milyon işsiz var diyorlar. bunların içinde öğrenciler ve çalışmayan bayanlar da var. bunun hesaplanması, öğrenilmesi çok zor.
kılıçdaroğlu; "ekonomiyi %7 büyüteceğim. bunlar hesap kitap bilmiyor. bana nasıl yapacaksın diye soruyorlar" diyor. 2010 yılında %9.2 ekonominin büyüdüğünden bihaber o zaman. bir şeyi araştırmadan, muhalefet olsun diye söyle. gel sonra başbakan ol. ne güzel türkiye.
bu tayyip erdoğan 8 senedir iktidarda. arkadaş bir insan kazara da mı iyi bir şey yapmaz yahu? hep kötü, kötü, kötü duyuyoruz.
