hani şimdi pollyanna var ya, işte onun tam tersi olan sanatçı.
bak tamam, şarkılar güzel, şarkılardaki sözler öyle gelişigüzel yazılmamış ve gayet de derin, ses de güzel eyvallah ama şu bir gerçek, hatta yad-sı-na-maz bir gerçek ki; adam hakiki bir mutluluk sömürücü lan. melankolinin dibine vurmuş bildiğin. şarkılarda bir 'intikam alma isteği' yok, isyan yok. sadece karşı tarafa hafif bir sitem ve 'mağlubiyeti kabullenmenin getirdiği hüzün' var. mutluyken dinlerseniz mutluluğunuzu elinizden alır. hüzünlüyken dinlerseniz geçmiş olsun hepten sıçtınız.
abi lütfen bak sözleri kullanma sanatın iyi, hem de çok iyi. projelerinde bir farklılık yapsan hani, biraz da huzur, mutluluk verici çalışmalar yapsan... ne bileyim, bir şarkını dinleyeyim, böyle içim coşku dolsun, 'vay be' diyeyim, umutla bakayım yarına, 'bir gün biz de kazanmaya başlayacağız ulan' diyebileyim. oturduğum yerden kalkayım kabıma sığamayayım falan...
