ülkeyi gavur postalından kurtarmasıdır ilgilendiren, ayıkken gavurlara satanlardan daha ufak bir meseledir.
rakı içip rezillik çıkartmazmış ya adam,usulüyle içer, sarhoş olmadan kalkarmış masadan,kime ne.
bir ortaokul öğrencisinin kaleminden;
gençliğinde kot pantolon giyememiş. sevgilisinin elinden tutup hasılat rekorları kıran bir sinema filmine gidememiş. padişah ona trablusgarp cephesi'nde görev verdiğinde, lüks uçak şirketinin, first class koltuğunda viskisini yudumlayarak görev yerine gidememiş.
halkına bağımsızlık fikrini anlatabilmek için kortej eşliğinde mercedeslerle gezememiş anadolu'yu. kurtuluş hareketini başlatmak için 19 mayıs'ta samsun'a ayak basan ayağında spor ayakkabısı ya da kovboy çizmesi yokmuş. kazandığı her savaştan sonra savaş sahasına fırlayıp moral veren mini etekli ponpon kızlar da yokmuş.
tarih kitaplarına bakılırsa, yunanlıları izmir'den denize döktükten sonra timsah yürüyüşü de yapmamışlar. ülkesinde yapacağı devrimleri, unutmamak için not alacağı bir cep bilgisayarı olmadığı gibi, kendisine suikast girişiminde bulunacakları da cep telefonundan öğrenememiş! atatürk için üzülüyorum. dağ gibi adam, bir radyo programına faks çekemeden, ismet paşa için safiye ayla'dan bir istek parçası isteyemeden gitti .
lozan zaferi'nden sonra veya cumhuriyet'in ilanından sonra arabaya atlayıp sabahlara kadar korna çalıp, elinde bayraklarla sokaklarda tur atamadı. evinin balkonuna çıkıp, bir şarjör mermiyi havaya sıkamadı.
atatürk'e acıyorum. sen kalk, dört kadınla evlenebileceğin bir dönemde dünyaya gel, sonra değerini bilmeyip tek kadınla evlilik sistemini getir. aaaah ah... çılgın diskolara gitmek, sabahlara kadar içip içip rock yapmak, babasının mercedesini alıp şöyle bir emirgan turu çekmek dururken.
bunları yapmadı atatürk. keyif çatmadı. tüm hayatını ülkesinin kurtuluşuna ve uygarlaşmasına harcadı...
işte onun için büyük adamdı atatürk. her fırsat elinde vardı. o ise sadece bu milletin bağımsızlığını istedi.
bütün suçu 2 kadeh rakı içmekti o kadar."
kendisine sorulan "neden bu kadar çok rakı içiyorsunuz paşam?" sorusuna en güzel cevabı "bu beyin o kadar çok şeyle ilgilenmek istiyor ki bu vücuttan çıkıp gidiyor, onu bu vücuda geri sokmam gerektiği için içiyorum!" diyerek vermiştir mustafa kemal.
yine kendisine bu konuda yöneltilen bir soruya;"nasıl fransızlar şarap, ingilizler viski içiyorsa ben de rakı içerim, ama önemli sorunların tartışılacağı toplantılarda değil.
gündüzleri de hiç içmem. bazı yakın arkadaşlarım bana içkinin zararlarını anlatıyor. ben de onlara diyorum ki, 'ben bunları bilmez degilim, haklısınız. fakat ne yapayım ki bazen kafam bana ıstırap verecek kadar hızlı çalışıyor. böyle durumlarda kafamı biraz uyuşturup dinlenme ihtiyacı duyuyorum.'
benim adım çok içer diye çıkmıştır. ne var ki görev başında bir damla içmem. vatan işlerine içki karıştırmam. içki sadece benim keyfim içindir. içki yüzünden görevimi bir an geri bıraktığımı anımsamıyorum.
daha gençken, manevralara çıkmadan önce, muhabbete dalarak sabahlara kadar içsek bile ben uyumadan, saatinde görevimin başına gider ve işimi hiç aksatmazdım. içki ve görev iki ayrı şeydir. eğer birbirine dokunacaksa, görevi elbette keyfe tercih etmeli ve içkiyi kesmeli."şeklinde cevap vermiştir.
