oturulup iyiden iyiye düşünülmesi ve "neden böyle" denilmesi gereken bir tabir.
yurdum insanı olaydan olaya politikleşmez. o aslında ne olup ne bittiğini bilir, ama çoğunun elinden birşey gelmez, ya da öyle sanır.
çünkü;
yurdum insanına, aynı kulağı farklı ellerle tutup sonra da "sen kulağını sağ elle tutuyorsun sen faşistsin" denmiştir ve milletini sevdiğinden ve korumak için haykırmak istediğinden, tarihini bildiğinden ve kendi babasını, dedesini yüceltmek istediğinden, onlara gelen küfürleri engellemek istediğinden dolayı ırkçılıkla suçlanmıştır yurdum insanı.
bu ülke için gazetelerde halkı bilinçlendirmek adına batı'dan ve kuzeyden birşeyler kapıp bu bildiklerini, gördüklerini halka anlatmaya çalıştığı için "sen anarşistsin" diyerek sokaklarda öldürülmüştür yurdum insanı.
sırf beş vakit namazını kıldığı için menemen'dekilerle bir tutulup "sen dincisin" diye dinen hakir görülmüştür yurdum insanı.
zamanında bu kötü gidişat için sağıyla, soluyla, dindarıyla..vs. her kesimden insanı ile birşeyler yapmak istemiştir. bu azimleri yüzünden kimilerinin isimsiz oyuncağı olmuş, bir ve birkaç ihtilalle susturulmuştur yurdum insanı.
doğu'da kendi yaşadığı terör olaylarından sonra, türk üyle, kürd üyle, ermeni siyle teröre lanet etmiş, dün ekmeğini paylaştığı insandan bir sonraki gün, vilayet-i sebt, kürdistan hayalleri uğruna kurşun yemiştir yurdum insanı.
iki kürt komşusundan biriyle ekmeğini paylaşırken, diğerinden kurşun yediğinden dolayı kafası karışmıştır yurdum insanının. batıda, kelime itibariyle ikisi de doğru olan ama derinlemesine bakıldığında ülkeyi içten bölmekte olan "teröristlere hayır" ve "yaşasın halkların kardeşliği" ikilemi hala sürmekteyken, doğuda bunların sonucunu bizzat yaşadığından dolayı, zamanında yaptığı şeylerin sonucunu göremediğinden dolayı sinmiştir yurdum insanı.
