cep telefonu, bilgisayar, mp3, vs gibi teknolojik aygitlar yerine bebek, top, sapan, vs ile oynamis olan son nesildir malesef... cocuklugunu cocuk gibi yasamis, evde bilgisayar karsisinda canavar öldürmek yerine, sokaklarda karsilikli ikiser ikiser dizilerek "ben bir subay beklerken, cöpcü de girmis koluma" diye sarkilar söylemislerdir bütün o cocuk masumlugu ve yaraticiligiyla. altlarindaki bmx bisikletlerle 10-15 kisi toplanip bisiklet ceteleri kurmus, cincan oynamis, agaclardan dut yemis, kardan adama havuctan burun takma özlemini bile gidermis bir nesildir 90'larda cocuk olanlar... güzel seyidr yani 90'larda cocuk olmak. (2000'lerde yetiskin olmaya baslayinca bir seyi farkederler eninde sonunda bu cocuklar, her gecen gün o post biyikli ateiste daha cok katilmaya baslamislardir cünkü ; "mutluluk basit insanlar icindir. ne kadar basitsen o kadar mutlusundur.")
