anneannemin bi lafı var her görüştüğümüzde; ''adın kader değil kaderin olsun'' der. bu kadınceğizin bu lafa karşı şefkatinin sebebini şimdilerde anlayabiliyorum.
bu işler de tipe bakmıyor diyeceğim, birazcık sallamasyon olsa da. anneannemin ayarmatör laflarıyla sizi de fikrinizden caydırırım gelmeyin üstüme. evet evet, bu iş kader işidir. zamanı bekler efenim, güzellik, zekilik cidden işe yaramıyor.
ne zaman doğru zaman doğru insan yok, ne zaman doğru insan doğru zaman yok. bu doğru zaman ve insanda ise hep içler dışlar işlemi uygulanır. neden? niye imkansızlaşır ki, güzellikler yaşanması gerekirken.
ne ''zekiyim mutluyum'', ne ''güzelim mutluyum'' diyeni duymadım. duymayacağımdan da eminim. o doğru zaman denen illet yakamızı bırakmadıkça güzellik de gider yaş olur 30, zeka da gider bunak oluruz vesselam.
