şurda bile çoğu zaman hiç bir insanın okumadığını fark ede ede başımdan ne geçerse yazıyorum ya.
gerçekte söyleyemiyorum mesela; ben geçmişte yaptıklarımdan dolayı pişmanım diyemiyorum. geçmişle şimsiki sevgilimi üzdüm diyemiyorum. yalan söyledim, sakladım diyemiyorum. pişmanım diyemiyorum susuyorum.
arkadaş, sevgili, aile var çok şükür. ama yalnızım. ben ben olduğum gibi yaşayamayacaksam; başkaları ne düşünür diye anlatamayacaksam, yapamayacaksam bir şeyleri yalnızım. demek ki bu benim elimde olan bir şey değil. demek ki üzülünecek bir şey değil.
insan yalnız olunca daha mutlu oluyor bazen. eminim.
