ruhunun susmasıdır, kendi kendinin bile senden sıkılıp konuşmadan dinlemesidir, konuşmayı unutmaktır. ağzını her açtığında sesinin bir farklı çıkmasıdır. gülmemektir, ağlamamaktır, duygulanmamak, sevmemek, aşık olmamaktır. insan olmayı unutmaktır yalnızlık. sanki koca uzayda bir sen varsın birde dışarıdan gelen insan sesleri. (bkz: aa beni çağırıyorlar dur koşuyum gidim) şaka tabi.. (bkz: hala kendi kendime konuşuyorum.)
