dünya nüfusu 7 milyar olmuş, dünyayı ekolojik bir felaket bekliyor, her yerde savaşlar yaşanıyor ve sömürü her geçen gün artıyor.insanın emeğine ve kendine yabancılaşması sürerken kendine olan saygısını yitirmekte ve birbirine uyguladığı şiddet kan ve gözyaşı olarak geri dönmektedir. kan pınarları dolup, gözyaşları boşanırken insan bir güvercin edasıyla endişelenmektedir. "acaba apolitik olmak bu kadar iyi mi ben bir şeyleri kaçıtıyorum acep? bunun cevabı kuşkusuz hayır.
yurdum insanı son 20 senedir sadece büyük bir olay patlak verdiğinde tepkisini ortaya koymaktadır. sonra 3-5 gün içinde unutarak turkcell süper ligine devam etmektedir! insanlar haklarını kaybederken ses çıkartmamakta ama her siyaset konusu gündeme geldiğinde ahkam kesebilmektedir. hayatın bir sömürü mekanizması olduğunu göremeyenler sadece bazı olaylar karşısında gösteri politikliği yapmaktadır. devletler arası ikili ilişkiler hala ikili olarak oynanırken insanlar ezbere konuşmaktadır. emperyalizmin tanımını bilmeyenler onun hakkında atıp tutmaktadır.
kısacası hayatımız iyice garip bir yol almaktadır. fakat ülkemizin durumu ise daha da vahimdir. ülkesini umursamayan ve sadece bazı önemli durumlarda ortaya çıkan tatlı su politikçileri ülkeyi toplumsal kargaşaya götürmektedirler.
