Yaşamayı bile çoktan dert etmeye başladım
Her Yüzüme güleni dost sanmışım meğer
Kustuğum kan, Çektiğim çileyse
Ve sen teselli etmek istiyorsan eğer
Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!
Dün sabah bir çocuğu konuşturdum uzun uzun
Top diyordu, topaç diyordu, Oyun diyordu
Küçük bir dünya sıkışmıştı gözlerine
Yarın ne getirecek bilmiyordu.
Kara bulutlar oturdu düşlerime
O bir gülüş solsa bile
Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!
Evrene tüm kapılarımı kapadım artık
Oysa ar duygularım olmalıydı, Umut dolu
Kime bağlandımsa, kime "Sensin!" dedimse
En umulmadık yerde arkamdan vurdu.
Ve sen sevmelisin diyorsan yine
Bakmadan yaşlı gözlerime
Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!
