hani kimi zaman bir korku kaplar içini sebepsiz. bir girdab, bir kuyu gibi dibsiz bir korku,bir karmaşıklık. anlamsız gelir herşey. uyumak istersin sürekli ama uyumak bile zorlaşır. huzursuzluk mekan tutar içini. bir içli şarkıda bambaşka hissedersin, gözlerin buğulanır en tatlı sahnesinde bir filmin.. yağmur, yıldızlar, rüzgar, kuşlar, deniz hepsi daha çok dikkatini çeker ama mutlu etmez hatta sinir eder giderek. hani her an bir mucize beklersin ama olmayacağını bilmekle bu bekleyişe inanmak arasında bir yerde kalırsın. işte böyle birşey özlemek.
