faşizmin ne olduğunu bilmedikleri kadar ülkücülüğün ü'sünden de haberi olmayan öküzlerin bir yakıştırması olduğu için sinirlenmeleri oldukça gereksiz bir yaklaşımdır.
bu öküzler - yani ne faşizmi ne de ülkücülüğü bilip de buna rağmen bilmedikleri kelimeleri cümle içinde kullanmaya çalışanlar- ülkücülük diye tabir edilen akımın hiçbir teorisyenini , hiçbir fikir adamını bugüne kadar eleştirmek amacıyla da olsa zahmet edip okumadıkları için ( niye okusun ki öküz , das kapital'i okumayıp marksistim diyen öküzlerdir bunlar ) bu fikriyata sahip olanların komünizme karşı oldukları kadar faşizme de karşı olduklarını bilmezler. bunu duyunca da anormal karşılarlar. çünkü bu öküzler (tıpkı bir kısım ülkücü öküzlerin yaptığı gibi) gavurların kendilerine dayattıkları kavramları , yalanları , lokmaları yutmayı çok severler. iki kutuplu bir dünya , "soğuk savaş" gibi bir masalı da zamanında yuttukları ve aradan yıllar geçmesine rağmen halen bu lokmayı midelerinde sindirdikleri için elbette onlara göre her komünizm fikrini benimsemeyen insan faşist olacaktır. çünkü hayran oldukları gavurlardan , avrupalılardan bunu böyle görmüşlerdir. ve bu düz mantık onların şiarı olmuştur. zaten fikriyatlarının temel felsefesi de daima bir düşmanın varlığına duydukları muhtaciyete dayanır. yani komünistler kapitaliste muhtaçtırlar, komünistler faşiste muhtaçtırlar. nitekim ağa babaları marx da hindistan'ın ingilizlerce sömürüsünü bu gerekçelerle desteklemiş ; komünizmin hindistan'a ve doğuya gelebilmesi için buralara önce kapitalizmin gelmesi gerektiğini söylemiştir.
neyse uzatmayalım. bizdeki bu sonradan görme tazeler daha portakalda vitaminken ülkücülük diye tabir edilen fikriyatın teorisyenlerinin eserlerinde "kızıl emperyalizme karşı olduğumuz kadar kara emperyalizme de karşıyız" yazmaktaydı. onların anadoluculukları , türk milletinin dinamiklerine , değerlerine , inançlarına bağlılıklarının bir gereği olarak zaten komünizm , faşizm ve sonu her -izm'le biten batı mahreçli kavrama karşı olmaları ve bunların karşısına kendi milletlerinin değerlerini , inançlarını , fikir sistemlerini , geleneklerini çıkarmaları kaçınılmazdı. münevver, inançlı , aydın ülkücüler nitekim öyle de yaptılar. (seyyid ahmed arvasi , erol güngör , galip erdem vs.)
hatta bu fikriyatın ırkçılık kısmına kaçanlarından bir örnek vermek gerekirse onlar bile faşizme bir fikir olarak karşı çıkmışlardır. ünlü ırkçı nihal atsız'ın mussolini'ye yazdığı o ünlü meydan okuyucu şiiri pek meşhurdur.
(musolloni ki ; bu herifin kendisi faşizme heveslenmeden önce gençliğinde sıkı bir sosyalist hatta savaş karşıtıydı daha sonra görüşleri ulusal sosyalizme yani faşizme evrildi. yani faşizme de yine batı mahreçli bir başka ideolocya olan sosyalizmden geçiş yaptı ki bu daha kolay birşeydir , tüm bu modern gerzekliklere yabancı olan türk milletinin bu ideolojilerin birer sözcüsü ve bağlısı olabilmesi oldukça zordur. olmaya çalışanları da işin sonunda böyle sözlüklerde , internet aleminde dolanan özenti , sonradan görme tazeler olup çıkarlar)
dünün ülkücülerine - mhp'lilerine neden faşist denilemeyeceğini kısaca anlattık. peki ey periferi , dün dündür bugün bugündür , mazi kalbimde bir yaradır , nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım , şimdi yeni şeyler söylemek lazım cancağızım diyorsanız bugünün mhp'lilerine gelebiliriz. bugün gelinen noktaya baktığımızda cehalet toplumumuzun her kesiminde olduğu gibi ülkücüleri de , mhp'lileri de esir almıştır. ülkücülerin geçmişle bağları kopmıştur. çok az bir azınlık samimi duygularla köklerine sıkı sıkıya bağlı kalmayı devam ettirmiştir. her cemiyet içinde yer alan iyi niyetli azınlıkları geçersek yığınlar ise faşist bile olamayacak düzeydedir. çünkü bu illeti olabilmek için bile belli bir bilgi seviyesi , genel kültür gerekmektedir. neyse belki de yığınların böyle olmaları ülkemiz açısından bazen daha hayırlı olabilir , dolu tarafından bakmak lazım.
