osmanlı' da taş boldur, mantığı ile daha ziyade avrupa ülkelerine kaçırılmasına göz yumulan veya umursanmamış eserlerdir. işin ilginci bu eserlerin kaçırılmasının hız kazandığı tarih ile osmanlı devletinde müzecilik faaliyetlerinin başladığı tarihler çakışmaktadır. aynı durum cumhuriyet sonrası azalarak devam etmiştir, etmektedir. yazıktır günahtır.
