kim olursa olsun, bir insanın şivesi ile alay etmek ayıptır. şive, insanın ilk konuşmaya başladığı anda beynine kazınır ve ne kadar eğitim görürse görsün, bazı kelimelerde kendini gösterir.
türkiye'de pek çok kişide şive vardır. sanki herkes kusursuz istanbul türkçesi ile konuşuyormuş gibi, bir şive hatasına bu kadar atlamak ayıptır.
anneleriniz, babalaranız, büyükanneleriniz, büyükbabalarınız bisküviye kusursuz bir fransız aksanı ile "lö biskui"* mi diyordu sizin?
mal bulmuş mağribi gibi bir şive hatasına atlamanız neden?
tanım: zerre kadar hazetmediğim, boğuk sesini duymaya tahammül edemediğim devlet bahçeli'nin şivesi ile "bisküvi".
