zordur, ama yine de önüne geçmek elde değildir. buruktur. acı çektirir. insanı olgunlaştırır. belki biraz da köreltir, ne de olsa o coşkulu sevgi karşılıksız kalmıştır, acıya dönmüştür. artık sevgiler giderek bir "çocuğun" coşkusuyla değil, mantıklı, ciddi bir yetişkinin hesaplı, kitaplı adımlarıyla, yaralardan-berelerden uzak durma kaygısıyla aranacak ve yaşanacaktır.
