geçmi$ senelerde bir kış mevsiminde arkadaşımın evine salep için tarçın almaya gittiğim vakit süre gelen diyalogları harfiyen aksediyorum :
berke: o sıralar henüz 4 yaşında olan inanılmaz zeki dünyalar tatlısı olan arkadaşımın kardeşi.
berkay: o sıralar 16 ya$ında olan benim arkadaşım olan düdük.
berke: aybiiiiiiiiii ya dışarıya bak pislik yağıyoo ( kar yoğun ve pek bir güzel şekilde yağmaktadır.)
berkay: ne pisliği lan kar yağıyor.
berke: kay mı ? o ne?
berkay: hava da biriken nem (?!??!?)
berke: neyyy ?
berkay: nem lan nem.
berke: ?
berkay: lan yürü git büyünce öğrenirsin işte be ( karın tarifini yapamayan abi )
berke: beni dışarıya çıkarsana aybi be
berkay: lan yürü git yeni değiştirdi annem üstünü başını.
berke: yaa ne hani pislik değildi onlay,hani nemdi.
berkay: ulan bazen bu çocuğun benden akıllı olduğunu zannediyorum allahtan bu şey çok fazla uzun sürmüyor.
